Bud!

Ondertussen is het alweer de volgende dag en alweer 's avonds hier en alweer donderdag bij jullie. Maar goed. Dinsdag dus. 's ochtends werden we heerlijk wakker na een nacht in coma te hebben gelegen en zijn we the american way of breakfast gaan ontdekken. De hoeveelheid serial viel mee (4 soorten) maar ik heb wel zelf wafels kunnne bakken en ze hebben bagels en muffins voor het ontbijt. Ook gewoon toast en gouwe ouwe douwe egberts koffie (De amerikanen geven toe; Nederlandse koffie is gewoon beter) voor de minder amerikaans-denkenden onder ons.

Na dit heerlijke ontbijt zijn we weer de stad ingegaan. Met de metro naar een park, de boston common. We zouden de black heritage trail gaan lopen die over de beacon hill liep. het is een woonwijk met allemaal bakstenen huizen met trappetjes en glas en lood en veel bomen en het is er echt heel mooi, maar om er te wonen is blijkbaar onbetaalbaar voor ons. Er is één straat nog in oude stijl en dat is de acorn street, een cobblestone-weg, heel smalletjes en een hond zoals die uit up die daar helemaal alleen vastgebonden zat, maar dat is niet zo heel erg oude stijl. De wijk deed me over het geheel een beetje denken aan notting hill in Londen. En net als daar waren er ook veel antiek winkeltjes en galleries maar ook veel nail-and-face-neon-verlichting-zaakjes.

We liepen weer terug naar het park en besloten daar om door te lopen naar de dure winkel straat, newbury. Daar zit dus Chanel en Marc Jacobs en Diane von Furstenberg en eigenlijk elke andere winkel die er voor de internationale mode wereld toe doet. We liepen door langs de trinity church, over chopley square, waar we even bleven hangen omdat er een farmers-market was waar we perziken kochten (en een tomaat) die we voor de bibliotheek opaten.

Mijn vader bedacht dat bibliotheken meestal mooie oude gebouwen met veel historie zijn, en toen we het opzochten in onze reisgids bleek het ook het geval bij deze bibliotheek. Van binnen was ie ook echt geweldig. Een binnenplaats en kleine exposities, heel veel boeken, enorme leeszalen, computerzalen, studeerzalen en zalen die er gewoon voor de mooi leken te zitten. Daar nog lobstersoup geprobeerd (niet doen jongens, niet te eten. Net als de ijsthee) en onze weg weer vervolgd naar the prudential tower, want, zoals op mijn map stond, daar is "the only way to see all of Boston from above".

Prudential is eigenlijk een enorme shoppingmall, hebben we dat aspect van Amerika ook weer gehad. Maar ook al wilden Tanja en ik eigenlijk wel even shoppen, dat was niet de bedoeling ("Ik dacht dat jullie in New York wilden shoppen?")dus meteen maar die vijftig verdiepingen naar boven (nadat mijn moeder zich nog even had ingedekt dat er echt niks open was en dat je niet door de bloer kon kijken en dat je eigenlijk niet helemaal recht naar beneden kon kijken) Vanuit daar kon je ook echt heel Boston zien, en dat was wel echt heel geniaal.

Eenmaal weer beneden konden Tanja en ik het toch niet laten om dan toch nog een winkel binnen te gaan (Barnes & Noble, want dat zijn geen kleren!) om vervolgens de metro weer op te zoeken. Want er was weer een nieuw plan; we zouden naar harvard gaan. Ik heb nooit geweten dat én cambridge én harvard zo dicht bij boston liggen dat je er met de metro heen kunt, maar dat is dus wel zo heb ik geleerd op de prudential skywalk observatory tour. Cambridge is de stad aan de overkant van de rivier en daar ligt ook harvard square met de harvard yard en delen van die universiteit. Ik snap het nog steeds niet helemaal hoe het nou precies zit, maar we hebben er wel even mooi rondgelopen en besloten dat het daar best leuk is om later te gaan studeren. Ze hebben er een squirrel plaag. (SQUIRREL! (UP for all you non-disney-ers)) Het lastige is, is dat door de squirrels mensen niet meer twee dezelfde sokken aan kunnen trekken, want die jatten de squirrels. Hmm, misschien had je er bij moeten zijn.

Dat we toch echt bij de universiteit waren, werd duidelijk toen we de winkel vonden waar ze die truien en sportbroekjes, en sokken, en t-shirts en boxers, en petjes en elk kledingstuk dat je kunt bedenken waarop je harvard kunt zetten, verkochten.

In harvard/cambridge hebben we nog gegeten. Na een klein geen airco of geen plaats drama zijn we uiteindelijk in grendell's denn beland. Het was echt heel gezellig ook al was het warm zonder airco. Ik had al gezien dat ze hier ook Ben & Jerry's ijswinkels hebben hier, dus daar wilde ik heel graag mijn toetje halen. De jongen achter de balie liked my pill, een rood-wit geval met pleisters en ander EHBO-spul, die had ik gekregen in dat park toen ik een survey had ingevuld over brochures. Vati und muti gingen ondertussen naar de supermarkt waar ze uitkwamen met de verdachte bruine zak. Ondertussen was het een beetje gaan regenen en we gingen met de metro weer terug.

Vandaag was het te druk bij het ontbijt dus moesten we beneden zitten. Het was de laatste nacht geweest in dat hotel want we zijn vandaag naar Cape Cod gekomen. Maar we hadden gister al besloten dat we eerst iets van New England wilden zien voordat we er eigenlijk al weer uit gingen. Dus zijn we met de auto eerst naar het noorden gegaan, naar Salem. Het was vandaag eigenlijk best slecht weer, het regende en dat was erg jammer. Nadat we koffie hadden gedronken en ik een grilled cheese sandwich ophad zijn we al 'I put a spell on you'-zingend even langs het witch house gelopen waarnaar we weer terug naar de auto gingen.

We hebben de toeristische route geprobeerd te nemen naar onze volgende bestemming; Cape Ann. Vanuit daar kun je heel goed een walvissentour doen. Maar daar hadden we vandaag geen tijd voor. We hebben wat gegeten bij Passport, erg lekker croissantachtige broodjes en aardappeltjes, want die zaten bij muti's omelet, en wat door het stadje gelopen en ons verbaasd over de rare wind-hanen op de kerk, omdat een vis was en geen haan. Eenmaal in de auto werd het nog slechter weer. Het is ons helemaal duidelijk waarom het zo groen is op die New Engeland achtige bochtige wegen. We besloten dat we nog even de zee wilden zien. Het mistte heel erg, dat is altijd raar op het strand, mist en het water zag er niet erg uitnodigend uit, dus maar geen duik genomen.

Nu zijn we dus in een nieuw hotel. Een holiday Inn. Met zwembad. Dus na het eten (een burger deze keer, gewoon in het hotel-restaurant) zijn we nog even in het zwembad geweest en in de jaccuzi. Ook dit stuk is weer lang genoeg geworden. Ik probeer het nog een beetje leesbaar te houden maar als ik iedere dag zo'n verslag maak, is er geen beginnen meer aan. Nou ja, we zien wel hoe het loopt. Morgen waarschijnlijk Martha's Vineyard. We zullen zien. Weltrusten!