Wizarding World

Gisteren was ik jarig. Achttien jaar en dus gingen we naar de wizarding world of Harry Potter. 's Ochtends werd ik toegezongen met ballonnetjes en kreeg ik een kaartje van oma met schrijfsel van mama. Tan, vati en ik waren ook nog heel slim bezig. Na het ontbijt was muti eerder weggegaan en wij hadden geen kaartje meegenomen, dus moesten we aankloppen. We hebben daar zo'n tien minuten op die deur lopen bonzen voor we erachter kwamen dat we op de verkeerde verdieping zaten.

We gingen lopend naar de universal studio's, want dat zat dus ongeveer naast ons hotel. We hadden van te voren al die kaartjes uitgeprint, daar konden we meteen doorlopen, maar om HP-wereld in te komen moesten we in de rij staan. Een hele lange. In de hitte weer. Eenmaal binnen was het wel echt geweldig. Een beetje vreemd om besneeuwde daken te zien naast palmbomen en met 33 graden celsius, maar wel echt geweldig. Eerst kom je dus in Zwijnsveld en langs de Hogwarts Express. Daar hebben ze dan een aantal winkels na gebouwd (niet helemaal kloppend want er waren ook winkels die op de Wegisweg zijn in Hogsmeade dus). Het was echt extreem druk en overal stonden dus wel rijen. Ook voor het boterbier (Smaak: Ginger ale met een soort van slagroom met butterscotch smaak. Heel heel zoet).

Je had als winkels Honeyduke's (met smekkies in alle smaken en chocolade kikkers. Ik had met liefde voor iedereen er zo een meegenomen, ook al waren ze tien dollar, maar ze zouden gesmolten zijn voor we buiten waren) en daaraan vast Zonko's. Na die winkels zijn we naar Hogwarts gegaan. Daar kun je dan niet zelf rondlopen, maar daar hebben ze een rit van gemaakt. Daar stond nog wel de allerlangste rij voor, zo'n twee uur rij, maar binnen in de rij staan was niet zo heel erg want daar leidden ze je dan langs die score-buizen voor de afdelingen, perkamentus' kamer en de leslokalen. Er waren ook echt bewegende schilderijen. Dat zag er heel goed uit want de lichtreflectie was echt zoals bij schilderijen en niet een TV ofzo, wat ik dacht dat het zou zijn. Je kwam ook langs de dikke dame. De rit zelf was echt GEWELDIG. Ze hadden gebruik gemaakt van virtual reality, maar ook echte dingen zoals de spinnen (okee nep-spinnen, maar niet virtueel, snaps?). Je vloog in een bankje dat ook echt bewoog langs het kasteel en in een zwerkbal spel. Ook langs die spinnen. De dementoren en de draak kwamen ook langs. Ik heb nog nooit zo hard gegild. Je moet de foto maar zien. Pure doodsangst.

Helemaal shaky en echt heel druk en het geweldigvindend kwamen we eruit en gingen we op zoek naar een normaal drankje in zwijnskop/de drie bezemstelen. Daar hadden ze alleen bier en boterbier, dus we hebben maar water gekocht en zijn in de rij gaan staan voor Dervish and Banges. Daar verkochten ze vooral zwerkbal spul maar eraan vast zat ook het postkantoor en Ollivanders. Dus hebben we nog wat kaartjes gekocht, ons geërgerd aan de extreem hoge prijzen (100 dollar voor een gewaad en 35 dollar voor een sjaal) en zijn Tan en ik daarna in de Dragon's Challenge geweest. Dat is dan weer een normale achtbaan in de open lucht. Hij was lang en leuk, maar lang niet zo spannend na Hogwarts. Ik moest wel zitten op mijn slippers want anders was ik die prachtige nieuwe florida slippers (remember Savannah?) kwijt geweest.

Eenmaal daaruit waren we heeeel flauw en moesten we echt iets eten. Dus na een tussenstop bij de fontein zijn we in plaats van taartjes kipvingers en friet gaan eten. Met een enorme beker cola en het was geweldig lekker. Ze hadden er naast de onvermijdelijke irritante schooiende duiven ook nog schooiende eenden en een meisje naast ons ving een duif met haar handen. Tot zover ons dinner-entertainment.

We waren ondertussen ook HP-wereld weer uit. Paps en mams wilden ook weer ergens in dus zijn we Poseidon's Fury ingegaan. Dat bleek een soort van interactieve film te zijn, waarbij we bij het ontwaken van evilness waren en zagen hoe poseidon hem weer versloeg en onze 'gids' bijna vermoord werd. Via dr. seuss wereld zijn we weer terug gegaan naar superhero wereld. Waar Tan en ik weer de Incredible Hulk ingingen. Die was echt geweldig. Het begon net als de python zo heel langzaam ophoog, maar waar je bij de python boven wacht en dan heel hard naar beneden gaat, wordt je bij de hulk afgeschoten en ga je meteen over de kop. Het is geweldig. En verrassend. Daarna was het bijna weer tijd om te gaan eten.

Het jammere was dus dat we overal best lang moesten wachten (behalve voor- heel verrassend- de WC's, waar je jammerende jenny kon horen. Maar geen rij dus, iedereen zweette het eruit ofzo), vooral bij HP maar uiteindelijk hebben we wel nog alles kunnen doen wat we echt wilden.

Muti en vati hadden toen wij in de achtbaan zaten gereserveerd bij Bob Marley maar daar was het nog geen tijd voor. Tussenstop bij een strandbar waar een vliegtuig was 'neergestort' met een leuk muziekje. En toen naar Bob Marley. Daar hebben we met leuke reggea muziek Jamaicaans gegeten. De mahi mahi vis was heeeel lekker, de kola champagne smaakte als red bull met heel veel suiker. Zoet! Toen gingen we er echt eruit. Dag leuke lichtjes!

Maar daarbuiten hebben we ons ook niet verveeld. De terugreis was erg gezellig met disney's vuurwerk, sproeiers (daar word je nat van), een springende pier en een bommetjes-ontmaagding bij het zwembad.

En toen was ik alweer niet meer jarig. De mevrouw van de weatherchannel wreef het er vanochtend nog eens lekker in (the FOURTTHH). Ontbijten, inpakken en rijden. We waren er nu veel en veel te vroeg dus zijn we richting Palm Beach gegaan. Het was uitgestorven. Echt niemand behalve de tuinmannen. De straten hebben er wel echt geweldige namen. O.a.: lakeview ave, seabreeze ave, seaspray ave, cocaonuy row en royal palm way. Dus weer terug naar West Palm Beach en daar de starbucks opgezocht. Het was er in ieder geval wat drukker. Toch zijn we nog terug gegaan om het strand te kijken. Een meisje was daar aan het proberen een kokosnoot te kraken op een prullenbak. Die had ze gevonden op het strand zei ze. Het is een heel mooi strand met palmboompjes, alleen zijn er geen strandtentjes. Het is de enorme huizen, een muurtje en weggetje en dan meteen strand. Ze hebben er wel rare lizards. Ook leuk.

Ondertussen konden we wel in onze kamer. Het is weer het idee van een motel. De voorkant van het hotel lijkt ook echt op een benzine pomp eigenlijk. Maar binnen is het allemaal heel luxe en hangt er een enorme kroonluchter. Fascinerend. We hebben nog even bij het zwembad in de zon gezeten, maar konden niet in het zwembad, morgen pas. Daarna zijn we gaan eten bij de Thai die iets verder op zit. Je loopt gewoon langs de weg, alleen alle wegen hier lijken net snelwegen. Bij de thai had ik nog een shirley temple, omdat ik nou wel eens wilde weten hoe dat smaakte. Wel lekker. En nu zijn we weer terug in dit hotel. Nog maar so little time en alweer so much to doooo.