"Wicked cute" - Jessica

Drama drama drama. Hadden we zo leuk een converter meegenomen zodat alles opgeladen kon worden, blijkt de stekker van mijn laptopje er niet in te passen! Dus zijn we vandaag naar de apple store geweest om een amerikaanse te kopen. Voor tachtig dollar. Het is achterlijk, maar anders had ik niks meer van me kunnen laten horen!!!

Goed, dit was even een voorproefje (NYC??? APPLE STORE??? OP FIFTH AVENUE??? jazeker) maar laten we beginnen waar we zijn geeindigd, in Cape Cod. Die dag na mijn laatste bericht zijn we inderdaad naar Martha's Vineyard geweest. We dachten dat het die dag half bewolkt zou worden, en de dag begon ook optimistisch maar eindigde in regen. (Het is trouwens maar goed dat ik ben gewend aan geen internet hebben en dus ook nog dingen opschrijf, anders zou ik niet meer weten wat we ook al weer hadden gedaan, of had ik er over na moeten denken)

Om op Martha's Vineyard te komen (wat dus een eiland is) moet je met de ferry. Het was nog een heel gedoe om daar te komen, omdat we de auto nergens in de buurt kwijt komen. Na heel wat gemopper hebben we een boot later genomen, waardoor we ook nog de tijd hadden om te ontbijten bij Pie in the Sky. Geweldig toch?

We hadden van te voren al besloten om op Martha's Vineyard fietsen te huren, zodat we een beetje rond konden cruisen. Dus wij op zoek naar de rent-a-bike-shop (het is uiteindelijk king's rental geworden met "ALLY!!" met een grote zonnebril (geen zorgen, we hebben een foto)) en vier mountainbikes meegenomen. Nou moet je weten dat ik 's ochtends heel optimistisch een jurkje aan had getrokken (die van SSSST-party) en die fiets extreem veel te klein was (ook voor mamam was hij veel te klein), maar fietsen is toch altijd wel leuk en we zijn naar de vuurtoren gefietst, naar een naburig dorpje (Vineyard's Haven), weer een vuurtoren en toen weer via Vineyard's Haven terug naar Oak Bluff, waar we dus vandaan kwamen. Eigenlijk wilden we ook nog naar Edgartown, maar toen het begon te regenen besloten we er maar mee op te houden. Al die winkeltjes daar zijn echt heel schattig en ook die huizen zijn echt geweldig. Ik wil zo'n huis. Als vakantiewoning. Sommigen zijn echt ENORM.

Eenmaal weer in Oak Bluff bleek dat ik, ondanks dat het eigenlijk de hele dag bewolkt was geweest, toch verbrand was. We zijn nog even rondgaan lopen in Oak Bluff en het strand daar en zijn toen gaan wachten op de ferry van kwart over 6 (toepen kan ook met z'n tweeën zonder tafel. Twee paar handen will do!)

We waren echt heel laat thuis, en hadden nog niet gegeten, maar we zouden in het dorpje vlakbij ons holiday inn gaan eten. Hyannis. Het bleek per ongelijk dat het toch nog best ver weg was, maar toen waren we al op de helft en was er dus NO WAY BACK! Toen zijn we maar doorgelopen en kwamen we bij een Italiaan en kregen we Nick als ober (Hi! I'm NIck, I'm gonna take care of you tonight). Ze hadden er echt heerlijke pizza's maar het was er echt verrekkens koud, vooral vergeleken met buiten.

Die volgende dag moesten we alweer weg. Naar New York. In tegenstelling tot de eerste keer zijn we meteen naar New York gaan rijden. Weer geen ontbijt in de holiday Inn, want dat was niet zo'n succes daar. We kwamen bij friendly terecht (Hi! I'm Jessica, how are you all doing today?!) Een diner achtig ding met rietjes die verkleurden als ze warm of koud werden.

Wat ik heb geleerd terwijl we over de amerikaanse interstates sjeesden:
1. Ze hebben teveel borden. Ik was er eigenlijk al eerder achter gekomen, maar dertig borden op één kruispunt is wel een beetje aanstelleritis. Vooral omdat het vaak geen plaatjes zijn maar uitgebreide verhalen.
2. Voor plaatsen, stadjes, dorpen zijn er dan weer geen borden. Je hebt dus geen idee waar je nou eigenlijk bent.
3. Elke staat heeft op zijn nummerbord een eigen zinnetje. Zo heeft Florida 'the sunshine state', Massachusetts 'the spirit of america' en New York 'the empire state' (opscheppers).
4. Ze hebben enorm veel drive-thrus. Voor alles. Dus ook voor pharmacies.
5. Ze gebruiken hier de Nederlandse vlag om te laten zien dat iets open is. Rotzakken.

Het was maar goed ook dat we vroeg vertrokken waren, want we kwamen in een ENORME file en toen duurde het heel lang voor we er waren. We kwamen binnen via de Bronx. Nou, daar wil je 's nachts niet komen. Het was er vrij shabby, maar toch wel cool, want het is NYC. We moesten ondertussen heel nodig tanken, wat we dus in the bronx deden. Ze hadden er heel veel verschillende soorten snoep (zes soorten skittles en m&m's en een reepding die 'whatchamamacallsit' heette. Hoe geweldig (later kwamen we ook nog 'Wataaaaah' tegen, voor water dus.)) maar mama durfde niet de WC in. Haar voorganger deed er veel te lang over.

Ons hotel zit aan Lexington Avenue 30th street, wat ongeveer midtown manhattan is. De avond dat we aankwamen wilden we de New York Pas ophalen die voor korting en gratis dingen enzo is, op TImes Square. We zijn helemaal daarheen gelopen (dat is wel 12 straten verder, namelijk vanaf 42nd) maar man man man, het was wel echt heel vet. Sowieso hebben we vanaf de straat van ons hotel uitzicht op het Empire State building en volgens mij ook het Chrysler Building als we de andere kant op kijken, maar we gingen dus lopend naar TImes Square en dan loop je het makkelijkst over Broadway. Eenmaal op Times Square word je helemaal gek. Echt overal beweegt of knippert of neon-licht iets. Het is geweldig. Het was ook nog eens een beetje donker aan het worden, wat extra leuk is voor het licht effect natuurlijk. Helaas was het information centre al dicht, waardoor we die pas niet op konden halen.

We hadden nog niks gegeten qua avondeten dus daar gingen we heel snel naar op zoek. Heel snel bleek wat minder snel, maar via een omweg langs Bryant Park, kwamen we (alweer) bij een Italiaan terecht. Hier waren ze een stuk minder vriendelijk, tja, alles is natuurlijk minder vriendelijk tegenover de Nick's en Jessica's van deze wereld. Na het eten zijn we weer naar het hotel gelopen en in bed geploft. Deze bedden ploffen wel minder goed dan die in Cape Cod. Ze zijn wel groter.

Vandaag zijn we heel enthousiast half New York door gaan kruisen, maar omdat het ondertussen alweer 18 juli is, ipv de 17e, vertel ik dat morgen wel. Dat kan nu, want ik heb een oplader!! (hè, moeten jullie ook voor dat verhaal wachten, DE SPANNIINGGGG!!)