"Het zal de volle maan wel zijn" - Reisverslag uit Roanoke, Verenigde Staten van Sanne - WaarBenJij.nu "Het zal de volle maan wel zijn" - Reisverslag uit Roanoke, Verenigde Staten van Sanne - WaarBenJij.nu

"Het zal de volle maan wel zijn"

Door: Sanne

Blijf op de hoogte en volg Sanne

24 Juli 2010 | Verenigde Staten, Roanoke

Onze eerste hele dag in Virginia begon goed, ik had me gesneden en Tanja ook én we waren bijna te laat voor het ontbijt, "(zie titel)". In vijf minuten zijn Tan en ik naar beneden gerend, hebben tezamen vier boterhammen en twee wafels naar binnen gegooid en zijn weer terug gehuppeld.

Toen waren we helemaal klaar voor ons auto tripje. Over de blue ridge parkway naar Lexington. Want dat was niet zo ver weg. Haha. Uiteindelijk waren we om vier uur in Lexington. "(zie titel)" De hele weg is speciaal voor toeristen gemaakt, dus dan moeten we daar natuurlijk ook dankbaar gebruik van maken, toeristjes die we zijn.

Het eerste wat we tegen kwamen was indiaan met banaan en daarna kwamen we in een dipje. Hahaha en we waren er weer uit. Och die humor is zo sterk bij ons.

De hele naam voor de weg is erg toepasselijk. Aan beide kanten kun je namelijk een vallei zien met daar achter weer bergen. Wat erg vreemd is. Normaal heb je maar één afgrond, vandaag hadden we er twee. En blue paste ook, want ook al was het bloedjeheet (we hebben de 100 gezien), waren de bergen in blauwe nevelen gehuld. Of misschien wel juist door die hitte. Ach. Aan die weg ligt om de 500 meter een 'uitkijkplaats', en elke uitkijkplaats hebben we bekeken, alleen hadden sommigen niet echt uitzicht. Daar stonden bomen voor.

Lunchen hebben we gedaan aan een meer met een serveerster die zo extreem lijzig praatte, dat we allemaal dachten dat ze boos op ons was. Vandaag hebben we geen 'SQUIRREL' geroepen (okee, één keer wel) maar 'BAMBI!', want hij en zijn moeder kwamen langs huppelen, toen we bij de auto stonden bij het restaurant. En toen schoot papa ze dood. Aww (nee niet echt joh! Mallerd)... O, en 'VLINDER!' (en gisteren ook al 'VOGEL!', helemaal in bambi-sfeer) omdat die er ook heel veel zaten en ook nog eens hele grote ook nog.

We gingen ook nog heel actief naar de cascade lopen, op slippers (WAAROM SANNE?! Tja, ik leer het ook nooit of "(zie titel)" ). Dat maar een miezerig stroompje over rotsen bleek te zijn (het is zomer jaja), maar ze hadden ook vlinders en veel andere insecten. Natuur is leuk, zolang de natuur maar niet in mijn personal space komt.

We zijn weer doorgereden, omdat we heel graag over de enige echte natural bridge wilden. Maar wat bleek; de Amerikanen zijn niet gek en weten met hun kapitalistische handelsinstelling wanneer ergens geld aan is te verdienen, dus hebben ze een enorme hal met souvenirs, die niemand nodig heeft, neergezet in de buurt en laten ze mensen kaartjes kopen om naar de bridge te lopen (er ging ook een busje, maar bikkels als wij zijn...) 137 trappen (ik kwam maar tot 129, maar dat zal aan mij liggen. hmpf) naar beneden. En daar zag je hem dan, een natuurlijke brug. Geweldig. De indianen noemden het 'poort van god' volgens het bord dat er bij stond. Weer wat geleerd, ook al hadden indianen volgens mij niet perse een god. Even verderop hadden ze ook een leuke indianen nederzetting nagebouwd. We hadden geen zin om verder te lopen naar de mijn, de verborgen rivier of de andere waterval, dus zijn we weer terug gegaan met het busje (haha), hebben een ijsje gegeten en zijn naar Lexington gereden.

Paps dacht dat daar een mini koloniale nederzetting was nagebouwd, maar dat was dus niet zo. We hebben we daar nog huisjes gekeken (wel echt enorme en mooie huizen uit de achtiende en begin negentiende eeuw en alles, die ook zijn gebruikt in een film) waarna we weer richting zuid zijn gegaan, op naar Roanoke. Daar hebben we gegeten, nog een aanbod gekregen om een vrouw mee naar huis te nemen, hebben we nog iemand in de boeien geslagen zien worden "(zie titel)" en zijn we weer terug naar het hotel gegaan. Daar konden we nog lekker even zwemmen. Tot er een of andere Texaanse malloot kwam (hij had een snor en klonk raar, dus ik denk dat hij texaans was) die van de muur in het zwembad wilde springen. Hij was echt gestoord. "(zie titel)" Maar hij kwam in ieder geval nog ín het zwembad terecht. Hij had daarmee wel zijn hele knieën opengehaald. Toen hij weg was, kwamen er nog jongens die echt lachten als, zoals tanja het zegt, een kruising tussen een aap en een mongool, maar papa vindt dat een belediging voor zowel de aap als de mongool dus verzin zelf maar even iets.

En dan heb ik het nog niet eens gehad over alle kleine ongelukjes die verder vandaag gebeurd zijn (het viel allemaal mee, struikelpartijtjes (vooral die in het restaurant was mooi, ik ving mijn zonnebril op mijn rug. Geweldig), knoeipartijtjes) "(zie titel)"

En toen gingen we Najib Amhali fillmpjes kijken en zakje, we hoorden nog vuurwerk maar waren te laat om het te zien "(zie titel)" en dat was dan weer de dag. Conclusie van de dag: mensen in Virginia zijn niet helemaal normaal. Inteelt ofzo. Óf "(zie titel)"

  • 26 Juli 2010 - 10:47

    Anne:

    woehoeee sann, je hebt schrijf talent!!!
    personal likes: papa schoot bambi's moeder dood-mallerd! en papa vond het een belediging voor zowel aap als mongool.
    zeker het waren schlumpfs!!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanne

Jaaa! Het is weer tijd voor een nieuw avontuur. Lucky bastards die nog steeds zijn geabonneerd op deze waarbenjij.nu kunnen weer lekker meelezen wat ik deze keer in India en Nepal ga beleven. Ik ga in ieder geval met twee vriendinnetjes die sommigen van jullie waarschijnlijk al zijn tegengekomen bij de verhaaltjes uit Indonesie want daar zijn Sas en ik deze twee tegengekomen! Ik heb het natuurlijk over Sieske en Tessie! Bijna twee maanden gaan we naar India en Nepal en we hebben er heel veel zin in. Het holi feestje dat we al hebben bezocht was in ieder geval al een groot succes dus daar in India zal het ook wel goed komen! ------------------------------------------------------- Aangezien ik eigenlijk pas in de USA die-hard ben begonnen met deze blog bijhouden hebben jullie heel wat jaartjes gemist. Ik weet dat toen ik 0 jaar was ik met mijn ouders naar Frankrijk ben geweest, natuurlijk geen herinnering meer daaraan, maar ik ben er geweest! Later zijn we nooit meer in de zomervakantie naar Frankrijk gegaan. Mijn ouders hebben er nog al een hekel aan dat land, of beter, niet aan het land maar aan de mensen die er wonen. Blijkbaar zijn we in dat jaar erna naar Engeland geweest, maar aangezien ik die hele vakantie in de buggy heb gezeten, weet ik daar ook niks meer van. Latere jaren zijn we vaak naar Italie en Spanje geweest. Maar we hebben ook een rondje rond de oostzee gemaakt, zijn naar Kroatië gereden, met het vliegtuig naar onder andere Sint Petersburg en Boedapest en ben ik zelf, toen ik daar oud genoeg voor was, naar London, Spanje en Italie geweest. Deze blog dateert uit de tijd toen we een geweldige roadtrip-achtige vakantie in Amerika gingen maken met Tanja en mijn ouders en ook ben ik zes maanden naar Australie, Nieuw-Zeeland en Indonesie geweest samen met Sas! (zie sanensas.waarbenjij.nu)

Actief sinds 25 Mei 2009
Verslag gelezen: 492
Totaal aantal bezoekers 20641

Voorgaande reizen:

11 Juli 2014 - 25 Januari 2015

Buenos Aires

29 Juni 2013 - 23 Augustus 2013

India en Nepal

12 Juli 2010 - 10 Augustus 2010

The land of "Yes we can!"

21 Juli 2009 - 16 Augustus 2009

Spanje

01 Juni 2009 - 01 Juni 2009

Pinkpop

Landen bezocht: