Lainaihooo!! - Reisverslag uit Pokhara, Nepal van Sanne - WaarBenJij.nu Lainaihooo!! - Reisverslag uit Pokhara, Nepal van Sanne - WaarBenJij.nu

Lainaihooo!!

Blijf op de hoogte en volg Sanne

13 Augustus 2013 | Nepal, Pokhara

H'loooo. Vanuit een heet Pokhara terwijl we aan het wachten zijn tot we de berg af mogen springen, een blogje!
We zijn alweer een week of twee verder, maar gelukkig hebben we het rustig aangedaan. Jullie hebben niet al te veel gemist.
We waren gebleven in Varanasi. De holy city aan de Ganges, waar men de rivier gebruikt als groot crematorium, badhuis en wc. Zonder Sies stonden we er met z'n tweeen voor. Gelukkig hadden we een guesthouse vol met stonede Australiers, een roodharige Ier en Engelsen waar we op dag 1 mee naar een hindoestaanse-shakespeare festival in een naburig dorpje gingen. Eigenlijk was het stiekem een excuus om bules te lokken, maar we stonden wel mooi de volgende dag in de krant. Jazeker, hier spreken twee Varanasi-VIPs.
De volgende dag namen we het heft zelf in handen. S Ochtends een sunrise vanaf de Ganges en s middags huurden we een tuktuk voor de rest van de dag en gingen we alle belangrijke tempels af. Shiva-tempel, monkey-tempel, Durga-tempel en the map of India samen met onze gezellige tuktukdriver, die zelf moslim was en al dat hindu-gedoe ook maar raar vond. Maar we zijn wel mooi geblessed door een pauwenveer en kregen leuke zwarte touwtjes for good luck.
De volgende dag was het weer tijd voor een bollywoodfilm en we zagen een ontroerend verhaal doorspekt met Engels over een onbereikbare liefde van een Australier voor een prachtig Indiaas meisje. Het kwam allemaal goed geen zorgen, ook al moest hij wel zichzelf bewijzen door mest te rapen, rijst met heel veel spicy te eten en zijn eigen tarwe te groeien. Wij weten ook weer waaraan mannen zouden moeten voldoen.
Toen was ik jarig! YEEY. En omdat ik het heel warm had, wilde ik zwemmen. We hadden van mensen gehoord die zo gek waren om in de Ganges te gaan zwemmen, maar wij hebben nog wat verstand over en hebben genoeg mensen in de Ganges zien poepen om te denken: 'Nou liever niet'. Het werd een zwembad bij wederom een poepchique hotel. Ze hadden geniale Griekse salade. En een zwembad.
S avonds hadden we besloten om India PER DIRECT te verlaten. WE hadden alleen geen trein-ticket kunnen reserveren. Maar dat zou geen probeem moeten zijn, want je kon zo upgraden via de conducteur. Er was toen wij in Varanasi waren ook een enorm Shiva-festival bezig van een maand, waarbij mensen in het oranje water van de ganges naar de ganges gaan brengen. Het was een drukke boel en ook de treinen en stations waren goed vol. we maakten ons al een klein beetje zorgen, omdat we dus een general class ticket hadden. Daarbij is het vechten voor je plekje en er waren wel erg veel oranje mensen op ons perron. Maar we hadden plan B: conducteur zoeken om te upgraden naar een hogere klasse. Helaas was de trein zo'n twee uur te laat en waren we om half 3 s nachts te slaperig om snel de conducteur te vinden, dus toen we hem hadden gevonden was het een bruut NEE op de vraag of er ergens nog plek was. Nee. nee. O nee. Dat betekende dat we met general class moesten. Ik voelde me ondertussen flink belabberd (India-ziek) en Tes was ook niet 100 procent dus het huilen stond ons nader dan het lachen. WE propten ons de general class in, waar alleen maar Indiase mannen zaten te staren. Maar gelukkig kwam al het gestaar ons ook weer ten goede, want er werd meteen plek voor ons gemaakt, waardoor we half over onze backpack half zittend konden proberen te slapen. Uiteindelijk kreeg ik zelfs een bankje voor mij alleen zodat ik er ruim bij kon gaan liggen. Maar general class s nachts is niet voor herhaling vatbaar. We moesten om half 7 s ochtends overstappen op een bus die ons richting grens zou brengen. De bus zat ook lekker vol, maar we konden nog op de motor zitten bij de buschauffeur en een paar uurtjes later waren we dan eindelijk bij de grens! Per fietsriksjah gingen we van Indiase migratie, naar controlepost en van Nepalese migratie, naar fotokopiewinkeltje (hadden we ineens een foto nodig voor ons visa, gelukkig was een kopie van ons paspoort ook okee) en van fotokopiewinkeltje naar controlepost naar toeristenbureautje. Het plan was naar Marti gaan, een kennis van mijn moeder die in de buurt van het Chitwan national park woont. We hadden al gemaild, maar nog niks gehoord. Ze had al wel verteld dat we naar Narayanghat moesten gaan, dus daar wilden we heen. Veel te veel betaald voor een 'toeristenbus' die meer op een local bus leek, met totaal random stops, pakketservice en toevallige medepassagiers. Maar we kwamen er! Na wederom 25 uur reizen waren we in de buurt. In Narayanghat belden we Marti, ze kon de volgende dag langskomen. Wij crashten in een hotel. ER was Grey's Anatomy op tv dus wij waren gelukkg.
Het was maar goed dat Marti ons niet toen al had gezien, want we waren echt niks waard. De volgende dag gingen we naar Jankauli, bij Sauraha bij het Chitwan National park in zuid-Nepal. We zijn veel te lang bij Marti gebleven omdat het zo heerlijk was daar. Dagen van helemaal niks doen (lezen, hangen in de hangmat, beetje zonnen, HBO kijken, een 1000-pieces puzzle maken en de honden aaien) en ook nog het park zien. We hebben een junglewalk gemaakt, met een echte lonely ranger als guide en meneer flipflop als assistent. Meneer flipflop was dus op flipflops mee de jungle in en we blamen meneer flipflop voor het feit dat we toen weinig wildlife hebben gezien. He flipflopped all the animals away! De bambihertjes en aapjes waren wel schattig. We zijn ook nog een paar keer met een pocahantas-kano langs de jungle gevaren en zagen krokodillen, aligators, uilen, adelaars, de leuke blauwe kingfishers en een slang en hebben ook in de bufferzone tussen dorp en jungle geslapen. Toen zagen we ineens wel twee neushoorns, en nog heel veel apen en hertjes. S avonds hadden we niet de sterren als verlichting , maar wel bliksem en enorm veel vuurvliegjes. Vergeet de koeien, geiten, gekko's schattige vrouwtjes en aandoenlijke jongetjes die we allemaal wilden meesmokkelen in onze backpack, het worden vuurvliegjes die we mee willen nemen. (Dus ook geen angorakonijn. Konijnen zijn toch maar stom :) )
Je kunt ook per olifant een safari doen, maar omdat Tes niet zulke goede ervaringen heeft uit Thailand en ook Marti en Sumand het ons afraden hebben we dat maar niet gedaan. Wel hebben we het elephant breeding centre bezocht en een opvangplek voor olifanten, dus we hebben alsnog genoeg schattige olifantjes gezien.
EN Tessie was jarig! S ochtends om 6 uur heb ik met mijn allermooiste ochtendstem voor haar gezongen om daarna de junglewalk dus te doen. S avonds gingen we uit eten in Sauraha en we kwamen terecht bij het feestrestaurant waar iedereen al enthousiast aan het dansen was. Nadat er 100 keer aan ons gevraagd was of we mee gingen dansen begaven we ons onder staande ovatie naar de dansvloer. Tes leerde Nepalees danse, maar toen het bier omgegooid werd was het uit met de pret. Wel kregen we een liter arak die we deelden met de familie van de restauranteigenaar. Allemaal bleken ze de beste vrienden te zijn van Marti en Suman en het werd steeds gezelliger. Tes' verjaardag was geslaagd.
Na een week genieten van onze minivakantie in onze vakantie hadden we genoeg misbruik gemaakt van de gastvrijheid van Marti en Suman en was het tijd om dag te zeggen tegen elke avond heerlijk eten, de mooie rijstvelden, de enthousiaste honden en met z'n drieen op de motor zitten.
Met een toeristenbus naar Pokhara. Hij zat vol met Chinezen die elke keer ala ik mijn hoofd stootte tegen het lage plafond hartelijk moesten lachen alaof ze naar een slapstick-film aan het kijken waren. Rotchinezen. S avonds at ik twee keer avondeten omdat de vis zo ongelooflijk lekker was. Gister zijn we gaan peddelen op het meer en s avonds namen we een Nederlands meisje mee om ook de goddelijke vis te eten. Ik hield het keurig bij 1 bordje. Vandaag gaan we dus de berg afrennen. Met een stukje stof omme omhoog te houden. We hebben gister een deal ggemaakt met drie kerels dat ze ons met pompoms zouden komen aanmoedigen, en als ze er niet zijn zwaait er wat. We weten ze te vinden. Ik hou jullie op de hoogte.
P.s. hier in nepal heb je elektriciteit voor een bepaald aantal uur per dag en als er dan na 2 uur geen elektriciteit weer ineens wel elektriciteit is, mag je maar 1 ding roepen: Lainaihooo! Maak niet de vergissing om genaiho te roepen want dan zeg je dat het stinkt.

  • 13 Augustus 2013 - 22:09

    Herbert:

    Heel goed van jullie! Van de week stond er dus bij ons in de krant dat er een verbod is/komt om op olifanten te zitten. Blijkbaar zijn die er niet op gebouwd(....). Inmiddels lekker gezweefd als een, eh, vuurvliegje? Lainaihooo! X.

  • 13 Augustus 2013 - 22:16

    Herbert:

    Oja, en als Chinezen jou uitlachen zijn ze idd stom. Zeg ze maar dat je vader dat gezegd heeft!

  • 14 Augustus 2013 - 00:01

    Saskia:

    Hahaha klinkt zoooo chill allemaal! Behalve die hele hete busreis dan, vol met oranje mensen. Waar ik jullie trouwens niet over kippen gehoord heb, dus het valt nog alles mee ;).
    Nu jullie weer helemaal opgeladen zijn kunnen jullie weer optimaal genieten van Nepal, veel plezier nog! En ik kijk uit naar de 23ste xxx

  • 14 Augustus 2013 - 13:34

    Wilma Den Bieman:

    Weer een heel mooi verslag, had al een paar keer gekeken of je nog niet had geschreven.
    Hopelijk zijn jullie weer opgeknapt. Lleuk dat jullie ook nog even naar een vrienden van Mieke zijn geweest.
    Geniet er nog van. Een hele fijne terug reis.
    groetjes en liefs Wilma.

  • 14 Augustus 2013 - 20:54

    Pauline:

    Geniet nog van de laatste paar weken, maar zo te lezen doen jullie dat (meestal) al!
    Liefs, Pauline

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sanne

Jaaa! Het is weer tijd voor een nieuw avontuur. Lucky bastards die nog steeds zijn geabonneerd op deze waarbenjij.nu kunnen weer lekker meelezen wat ik deze keer in India en Nepal ga beleven. Ik ga in ieder geval met twee vriendinnetjes die sommigen van jullie waarschijnlijk al zijn tegengekomen bij de verhaaltjes uit Indonesie want daar zijn Sas en ik deze twee tegengekomen! Ik heb het natuurlijk over Sieske en Tessie! Bijna twee maanden gaan we naar India en Nepal en we hebben er heel veel zin in. Het holi feestje dat we al hebben bezocht was in ieder geval al een groot succes dus daar in India zal het ook wel goed komen! ------------------------------------------------------- Aangezien ik eigenlijk pas in de USA die-hard ben begonnen met deze blog bijhouden hebben jullie heel wat jaartjes gemist. Ik weet dat toen ik 0 jaar was ik met mijn ouders naar Frankrijk ben geweest, natuurlijk geen herinnering meer daaraan, maar ik ben er geweest! Later zijn we nooit meer in de zomervakantie naar Frankrijk gegaan. Mijn ouders hebben er nog al een hekel aan dat land, of beter, niet aan het land maar aan de mensen die er wonen. Blijkbaar zijn we in dat jaar erna naar Engeland geweest, maar aangezien ik die hele vakantie in de buggy heb gezeten, weet ik daar ook niks meer van. Latere jaren zijn we vaak naar Italie en Spanje geweest. Maar we hebben ook een rondje rond de oostzee gemaakt, zijn naar Kroatië gereden, met het vliegtuig naar onder andere Sint Petersburg en Boedapest en ben ik zelf, toen ik daar oud genoeg voor was, naar London, Spanje en Italie geweest. Deze blog dateert uit de tijd toen we een geweldige roadtrip-achtige vakantie in Amerika gingen maken met Tanja en mijn ouders en ook ben ik zes maanden naar Australie, Nieuw-Zeeland en Indonesie geweest samen met Sas! (zie sanensas.waarbenjij.nu)

Actief sinds 25 Mei 2009
Verslag gelezen: 268
Totaal aantal bezoekers 20579

Voorgaande reizen:

11 Juli 2014 - 25 Januari 2015

Buenos Aires

29 Juni 2013 - 23 Augustus 2013

India en Nepal

12 Juli 2010 - 10 Augustus 2010

The land of "Yes we can!"

21 Juli 2009 - 16 Augustus 2009

Spanje

01 Juni 2009 - 01 Juni 2009

Pinkpop

Landen bezocht: