Roomservice in de woestijn
Blijf op de hoogte en volg Sanne
06 Juli 2013 | India, Jaisalmer
Daaag allemaal,
Tessie en Sanne hier vanuit een heerlijk warm internetcafe! Helemaal schoon en fris waren we net, maar helaas blijft dat niet lang zo in 40 graden.
Vanochtend zijn we als gebakken koteletjes de woestijn uit komen rollen! Drie dagen niet gedoucht, hobbelen op kamelen with 'wooden asses' en al.
Voordat we de woestijn in gingen waren we op het luminieuze idee gekomen om nog naar een zwembad te gaan. Dat betekende wel twee uur niet door hebben dat je zweet omdat je toch al nat bent van het hete water. Je kunt hier prima zwemmen in elk wat duurder hotel. Nu slapen wij meestal niet in wat duurdere hotels, noch vervoeren wij ons in wat duurdere vervoermiddelen dus kwamen we met een tuktuk de oprij laan van een heel duur hotel met enorme kroonluchter oprijden. Voor een paar euro mochten we, ondanks onze zwerverigheid, zwemmen 'however we liked'. Dus hebben wij zowaar in bikini rond mogen dartelen en hebben ook onze benen voor het eerst sinds we hier aan zijn gekomen de zon gezien. De Indiers die in het hotel verbleven keken niet eens zo enorm geschokt.
Helemaal fris en fruitig konden we de volgende ochtend de woestijn in. Ware het niet dat we natuurlijk niet op tijd wakker waren geworden (stomme wekker) Recht vanuit bed zijn we de jeep ingerold waar al twee Engelse jongens helemaal klaar wakker op ons zaten te wachten.
Voor Tes was het de eerste keer op een kameel, Sies en ik zijn exteem ervaren kameelrijders (MUHAHA) Dus toen wij cruisend op onze kameel aan het loungen waren, hield Tessie haar kameel vast voor haar leven, waarvan ze wist dat deze op elk moment zou kunnen eindigen. Die beesten zijn vrij groot. Tessie had ook nog het geluk dat haar kameel heel graag door het zand wilde koprollen! Wat een pret hadden ze samen.
Heel gracieus eiste Tessie dat het beest stil werd gezet zodat ze het laatste stukje naar de top van de duin kon lopen.
Boven in het zand was het een en al gezelligheid (en een woestijnvos) en terwijl de twee kamelenmannen Kem en Nanu eten klaar maakten zaten wij met z'n vijven in de enige vierkante meter shaduw onze benen en konten te masseren die niet gewend waren aan de schommelde rijstijl van de kamelen (die trouwens eigenlijk dromedarisssen waren! 1 bult jongens)
Na het eten vroeg Nanu (Opperkamelenman al 8 jaar in het vak) of we zin hadden in een heerlijk ijskoud biertje. Nou was Nanu nogal van de jokes (no charge. Jokes are free!) dus wij waren enorm sceptisch over dit heerlijke vooruitzicht.
De woestijn waar wij zaten was niet echt een sahara woestijn. Overal waren nog boompjes en sporen van heel veel dieren (Geiten heel veel geiten, o en enorme zwarte beetles) en aangezien India dus enorm vol met mensen is, kan het ook niet anders dan dat de woestijn ook vol met mensen is. Een dorpje is dus nooit heel ver weg. Net als telefoonbereik. Nanu deed niks liever dan ruzieenj met zijn vrouw, iets waarvan we allemaal mee konden genieten. Maar om terug te komen bij het bier: dat kon besteld worden en per auto geleverd. Dus nadat Nanu een half jaar was weggebleven om het bier te halen, zaten we rond het kampvuurtje aan een heerlijk koud biertje (en een cola voor mij:) kamikaze-kevers aan het roosteren. Ze popten lekker.
S nachts was het matig sterren kijken, maar in de woestijn liggen en naar sterren kunnen kijken is altijd awesome.
Om 6 uur kwam de zon op, dus om 8 uur was het al zo'n 70 graden en tijd voor ontbijt! De twee heren gingen op jacht naar de onze kamelen. S avonds laten ze die 'vrij' rondwandelen. Ze binden een touw om hun voorpoten waardoor ze al groovend de woestijn in grooven (denk ritme staying alive - Beegees) Nadat ze weer gevangen waren, konden wij op de kameel te klimmen om op weg te gaan naar de lunchplek (auww, die billen wilden niet meer)
Daar verlieten de Engelse jongens ons weer en wij verlangden naar de douche die hen zo ten dele zou komen als ze weer thuis waren. Watjes waren het! WATJES. Lunch was trouwens het zelfde als avondeten. verse chappati's, rijst en groenteprutje. Heerlijk spicy.
Vervolgens waren Sies en ik zo bedreven in het kameelrijden dat we solo mochten. Wel op de verkeerde kameel, want de keren daarvoor had ik Kalu de kameel en Sieske Papaya en nu moest ik op Papaya en Tessie op Kalu en Sieske op Marco (van Tes) Het was erg verwarrend en we bleken erg gehecht aan onze kamelen. De breuk deed een beetje pijn.
Op de verkeerde kameel hobbelden we naar een dorpje toe, waar kinderen ons aanvielen voor elastiekjes, foto's (in ruil voor dan weer roepies) snoepjes, tassen, boeken, mijn ring (ik heb hem beschermd met mijn leven Sas!) en alles wat verder nog van ons was. Nadat de eerste schok voorbij was, bleken ze ook best lief en zongen we liedjes en deden we klapspelletjes en traumatiseerde ik kinderen door te knipogen.
Helaas bleek het toen weer dat het maar een halve woestijn was aangezien de lucht enorm donker werd en het begon te waaien en regenen. Gelukkig mochten we even schuilen in het huisje van een van de dorpsbewoners waar iedereen naar ons, de witte aapjes, kwam kijken in beurten. Maar we kregen wel chai!
Heel dapper besloten we om het weer te trotseren en de woestijn weer in te gaan. Tes en ik hebben heel wat ervaring met het weer bepalen (we vragen om regen, we krijgen regen) dus we dachten dat dat ook andersom moest werken. En zowaar we hadden een prachtige sterrennacht en heel veel vallende sterren! Dat er nog sterren aan de hemel staan, het is ongelooflijk.
Helemaal vies en plakkerig en door en door gebraden werden we vanochtend opgehaald door de jeep om weg te gaan uit de oven (Echt hoor, die wind was net alsof iemand een mega oven had opengezet waar net een taart 7 uur had staan bakken op 900 graden) en eindelijk eindelijk konden we douchen. Het was echt geweldig mooi en awesome, maar we weten ook weer dat niet-douchen niet ons ding is. Daarom is ons plan nu 24 uur te reizen om op een strand te komen!
Alle liefs,
Sieske, Tessie en San
Tessie en Sanne hier vanuit een heerlijk warm internetcafe! Helemaal schoon en fris waren we net, maar helaas blijft dat niet lang zo in 40 graden.
Vanochtend zijn we als gebakken koteletjes de woestijn uit komen rollen! Drie dagen niet gedoucht, hobbelen op kamelen with 'wooden asses' en al.
Voordat we de woestijn in gingen waren we op het luminieuze idee gekomen om nog naar een zwembad te gaan. Dat betekende wel twee uur niet door hebben dat je zweet omdat je toch al nat bent van het hete water. Je kunt hier prima zwemmen in elk wat duurder hotel. Nu slapen wij meestal niet in wat duurdere hotels, noch vervoeren wij ons in wat duurdere vervoermiddelen dus kwamen we met een tuktuk de oprij laan van een heel duur hotel met enorme kroonluchter oprijden. Voor een paar euro mochten we, ondanks onze zwerverigheid, zwemmen 'however we liked'. Dus hebben wij zowaar in bikini rond mogen dartelen en hebben ook onze benen voor het eerst sinds we hier aan zijn gekomen de zon gezien. De Indiers die in het hotel verbleven keken niet eens zo enorm geschokt.
Helemaal fris en fruitig konden we de volgende ochtend de woestijn in. Ware het niet dat we natuurlijk niet op tijd wakker waren geworden (stomme wekker) Recht vanuit bed zijn we de jeep ingerold waar al twee Engelse jongens helemaal klaar wakker op ons zaten te wachten.
Voor Tes was het de eerste keer op een kameel, Sies en ik zijn exteem ervaren kameelrijders (MUHAHA) Dus toen wij cruisend op onze kameel aan het loungen waren, hield Tessie haar kameel vast voor haar leven, waarvan ze wist dat deze op elk moment zou kunnen eindigen. Die beesten zijn vrij groot. Tessie had ook nog het geluk dat haar kameel heel graag door het zand wilde koprollen! Wat een pret hadden ze samen.
Heel gracieus eiste Tessie dat het beest stil werd gezet zodat ze het laatste stukje naar de top van de duin kon lopen.
Boven in het zand was het een en al gezelligheid (en een woestijnvos) en terwijl de twee kamelenmannen Kem en Nanu eten klaar maakten zaten wij met z'n vijven in de enige vierkante meter shaduw onze benen en konten te masseren die niet gewend waren aan de schommelde rijstijl van de kamelen (die trouwens eigenlijk dromedarisssen waren! 1 bult jongens)
Na het eten vroeg Nanu (Opperkamelenman al 8 jaar in het vak) of we zin hadden in een heerlijk ijskoud biertje. Nou was Nanu nogal van de jokes (no charge. Jokes are free!) dus wij waren enorm sceptisch over dit heerlijke vooruitzicht.
De woestijn waar wij zaten was niet echt een sahara woestijn. Overal waren nog boompjes en sporen van heel veel dieren (Geiten heel veel geiten, o en enorme zwarte beetles) en aangezien India dus enorm vol met mensen is, kan het ook niet anders dan dat de woestijn ook vol met mensen is. Een dorpje is dus nooit heel ver weg. Net als telefoonbereik. Nanu deed niks liever dan ruzieenj met zijn vrouw, iets waarvan we allemaal mee konden genieten. Maar om terug te komen bij het bier: dat kon besteld worden en per auto geleverd. Dus nadat Nanu een half jaar was weggebleven om het bier te halen, zaten we rond het kampvuurtje aan een heerlijk koud biertje (en een cola voor mij:) kamikaze-kevers aan het roosteren. Ze popten lekker.
S nachts was het matig sterren kijken, maar in de woestijn liggen en naar sterren kunnen kijken is altijd awesome.
Om 6 uur kwam de zon op, dus om 8 uur was het al zo'n 70 graden en tijd voor ontbijt! De twee heren gingen op jacht naar de onze kamelen. S avonds laten ze die 'vrij' rondwandelen. Ze binden een touw om hun voorpoten waardoor ze al groovend de woestijn in grooven (denk ritme staying alive - Beegees) Nadat ze weer gevangen waren, konden wij op de kameel te klimmen om op weg te gaan naar de lunchplek (auww, die billen wilden niet meer)
Daar verlieten de Engelse jongens ons weer en wij verlangden naar de douche die hen zo ten dele zou komen als ze weer thuis waren. Watjes waren het! WATJES. Lunch was trouwens het zelfde als avondeten. verse chappati's, rijst en groenteprutje. Heerlijk spicy.
Vervolgens waren Sies en ik zo bedreven in het kameelrijden dat we solo mochten. Wel op de verkeerde kameel, want de keren daarvoor had ik Kalu de kameel en Sieske Papaya en nu moest ik op Papaya en Tessie op Kalu en Sieske op Marco (van Tes) Het was erg verwarrend en we bleken erg gehecht aan onze kamelen. De breuk deed een beetje pijn.
Op de verkeerde kameel hobbelden we naar een dorpje toe, waar kinderen ons aanvielen voor elastiekjes, foto's (in ruil voor dan weer roepies) snoepjes, tassen, boeken, mijn ring (ik heb hem beschermd met mijn leven Sas!) en alles wat verder nog van ons was. Nadat de eerste schok voorbij was, bleken ze ook best lief en zongen we liedjes en deden we klapspelletjes en traumatiseerde ik kinderen door te knipogen.
Helaas bleek het toen weer dat het maar een halve woestijn was aangezien de lucht enorm donker werd en het begon te waaien en regenen. Gelukkig mochten we even schuilen in het huisje van een van de dorpsbewoners waar iedereen naar ons, de witte aapjes, kwam kijken in beurten. Maar we kregen wel chai!
Heel dapper besloten we om het weer te trotseren en de woestijn weer in te gaan. Tes en ik hebben heel wat ervaring met het weer bepalen (we vragen om regen, we krijgen regen) dus we dachten dat dat ook andersom moest werken. En zowaar we hadden een prachtige sterrennacht en heel veel vallende sterren! Dat er nog sterren aan de hemel staan, het is ongelooflijk.
Helemaal vies en plakkerig en door en door gebraden werden we vanochtend opgehaald door de jeep om weg te gaan uit de oven (Echt hoor, die wind was net alsof iemand een mega oven had opengezet waar net een taart 7 uur had staan bakken op 900 graden) en eindelijk eindelijk konden we douchen. Het was echt geweldig mooi en awesome, maar we weten ook weer dat niet-douchen niet ons ding is. Daarom is ons plan nu 24 uur te reizen om op een strand te komen!
Alle liefs,
Sieske, Tessie en San
-
06 Juli 2013 - 11:53
Herbert:
Dag witte aapjes, zijn jullie een beetje voorzichtig met julliezelf, jullie moeten nog zes weken.... Zwem ze en
Dikke X! -
06 Juli 2013 - 13:08
Coby:
Die geroosterde poppende kevers , was dat voor de lol, of om op te eten? En mag je die als vegetarier dan eten? Ik heb echt tranen gelachen om Tessie op de kameel! Sorry, Tes! Wij liggen hier met 30 graden op het strand en dat is afzien. Ik heb met jullie te doen! Zwem ze en kijk uit voor haaien! XXX -
06 Juli 2013 - 13:08
Coby:
Die geroosterde poppende kevers , was dat voor de lol, of om op te eten? En mag je die als vegetarier dan eten? Ik heb echt tranen gelachen om Tessie op de kameel! Sorry, Tes! Wij liggen hier met 30 graden op het strand en dat is afzien. Ik heb met jullie te doen! Zwem ze en kijk uit voor haaien! XXX -
07 Juli 2013 - 13:44
Tanja:
Leukleukleuk! En ik heb toevallig laatst geleerd dat de doodsoorzaak nummero 1 in een woestijn verdrinking is, omdat het er heeel veel kan regenen, dus het is niet per se een halve woestijn omdat het regende hoor! :) xxx -
08 Juli 2013 - 12:37
Saskia:
Haa liefjes,
De woestijnrit klinkt heel gaaf, ook al was het maar een halve woestijn. Heb je toch eindelijk vallende sterren gezien san!
Veel plezier aan zee! xxx -
08 Juli 2013 - 13:29
Wilma Den Bieman:
Een prachtig verslag. ik zou niet willen ruilen. Geniet er nog van.
Groetjes Wilma en Wim. -
08 Juli 2013 - 17:17
Pauline:
Ha Sanne en vriendinnen! Ik hoop dat er net zo veel wensen van jullie zullen uitkomen als er sterren zijn gevallen!xxx -
11 Juli 2013 - 12:21
Mieke En Herbert:
Hoi Indiagangers,
Tot nu hebben we Kroatie gekampeerd. Morgen, vrijdag 12 juli gaan we door naar Montenegro. Murray is de held van engeland hij heeft wimbledon gewonnen en onze jongens doen het goed in de tour. Zo dat is het belangrijkste nieuws.
Terwijl ik dit typ op mijn ipad loopt het zweet me langs mijn gezicht. Echt niks gewend, maar zoals vanouds op het warmst van de dag weeromhoog geklommen. Nu om te genieten van het uitzicht op zee en een canyon.
Ik mag ook nog iets typen terwijl ik alles al heb voorgezegd!
Hopelijk gaan jullie ingewanden het weer normaal doen en stuur maar een beetje regen onzekant op. Weet niet of we in montenegro nog wifi kunnen vinden dus misschien horen jullie een poosje niks. Have fun,
DikkeXXXXen -
11 Juli 2013 - 15:36
Saar:
Douchen is overrated! Evenals een zand- en stofvrij bed, en een dak boven je hoofd tijdens het slapen in de woestijn. Heerlijk dat jullie het heerlijk hebben, het klinkt als één groot stripverhaal. San ik mis je nu al als buurvrouw, in een poging om het verdriet de baas te kunnen sta ik nu maar wekelijks 32 uur per week in de sportschool, en eet ik als troost de gluutjekoekjes die ik nog in huis had. Kijk uit naar jullie volgende verhaaltje! x -
21 Juli 2013 - 21:56
Manjana:
Hahaahahahahahahahahhahahahaha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
