Palmboompjes in alle soorten en maten

Morgen alweer het allerlaatste hotel, maar eerst hadden we nog vandaag. We gingen helemaal vanaf West Palm Beach naar Palm Beach. Het plan was eerst de dure winkelstraat af en dan naar het strand. Helaas waren we zonder ons Susan natuurlijk lichtelijk verdwaald. We zijn gaan lopen langs enorme heggen en huizen, waarbij je het idee hebt dat achter elke heg en in elk enorm huis een beroemdheid of een heel rijk persoon woont -wat eigenlijk ook zo is- naar het allergrootste huis van allemaal; een verblijf van Flagler Mansion met zo'n twintig slaapvertrekken inclusief badkamers en kleine inloopkast. En dan ook nog gewoon een eetzaal, ontbijtzaal, ochtendzaal, balzaal, serreachtige-zaal, bibliotheek en biljartzaal. En dat is nog niet eens echt alles. Het was enorm met schilderijen op het plafond en een heleboel tierelantijnerige meubelstukken.

Alles is in Palm Beach net wat gelikter en chiquer dan daarbuiten. Het gras is gemaaid, geen dor blaadje te bekennen en zelfs de starbucks heeft een luxe fontein-scherm voor een beetje privacy. Daar gingen we heen na het mansion. De winkelstraat. We zijn er ook achter wat dus valet parking is. Dan zet de hulp de auto voor je weg. Hoe chique. Wel in de brandende zon. Dat is dan weer jammer.

Terug naar de straat. Die lag dus open en bijna de enige mensen die er waren, waren dus ook de straatwerkers en de postbode. Maar dat was heel handig omdat die laatste ons de weg kon wijzen naar de starbucks. Want die zat verstopt in een van de zijpleintjes aan de worth avenue. Naast Saks Fifth Avenue. In de straat waren verder ook een heleboel dure en verlaten winkels, sommigen gingen ook pas weer open in de fall. Daar hebben we dus niks gekocht en we zijn onze auto weer op aan halen om naar het strand te rijden waar we gister ook al waren geweest.

Teken dat het echt echt echt heel warm is: als je water van 31 graden celsius ietwat koud vindt.

We hebben echt de hele dag op het strand gelegen. Het water was toch nog een afkoeling en de golven very entertaining. Even nog hard werken toen de zee net iets te dicht bij kwamen en we het dus hogerop moesten gaan zoeken, maar voor de rest erg relaxed. Het was wel heel erg jammer dat we, toen we van het strand afgingen, er achter kwamen dat iedereen ONTZETTEND (voel je hem al aankomen?) verbrand was. Bij mij mijn hoofd vooral. Heel leuk. Het is in ieder geval niet alleen mijn neus.

Weer terug bij het hotel zijn we ons nog gaan afspoelen in het zwembad, maar zijn we dus wel lekker uit de zon gebleven. Tan en ik hebben ook nog de onderwatercamera uitgeprobeerd en hem met hand en tand verdedigd toen een vier-jarige hem af wilde pakken. Verwende snotaap. We hebben haar op foto! Laten we hopen dat de rest ook een beetje is gelukt, het is nog best moeilijk om onder water iets door zo'n gaatje te zien. Bij het zwembad zat ook nog een man met een blauwe papegaai als huisdier. Zo'n enorme ara die je in de dierentuin ziet. Waarom ook niet hè?

Gister hadden we gezegd dat we vandaag friet zouden gaan eten, dus zijn we naar de dichtstbijzijnde fastfoodketen gegaan. De hooters. En ja, dat is dus precies wat de naam al zegt. Hoochie! Er zat er ook één tegenover ons hotel in Orlando, maar toen zeiden we nog van; 'neuh daar hoeven we niet heen'. Hier zit niet echt iets anders dicht in de buurt, dus gingen we er maar wel heen. Het was ergens ook wel grappig om het te zien. De slogan van de keten is : delightfully tacky yet unrefined. En tacky it is: http://thehootersgirl.blogspot.com/2008/12/hooters-girl-how-to-what-size-shorts.html
Ach, de ceasar salade was best lekker. De koffie hebben we daar maar overgeslagen en we zijn naar Palm coffee and cafe gegaan aan de overkant. Daar hadden ze ook jenga (drie keer achter elkaar gewonnen. yeah). Gezellig een spelletje 's avonds. Morgen dus naar Miami (ik zag vandaag al het t-shirt: I'M IN MIAMI BITCH!). Dat is slechts een uur rijden en we kunnen pas om vier uur inchecken. Maar nog genoeg te doen dus het komt allemaal wel goed.